On life: Bakit ka naiinis sa trabaho?

     Maraming factors ang pwede nating maitala bakit ka nauurat sa trabaho. Sadyang may mga tao kasi talaga na walang pakiramdam kaysa tulungan ka sa trabaho. Minsan, inisip mo na rin kung tao ba sila. Sa pagkakatanda mo, grumaduate ka dahil gusto mo doon sa trabaho na alam mong mag-e-enjoy ka. Pero paano ka naman mag-e-enjoy kung badtrip kang papasok?

     So, bakit ka nga ba naiinis sa trabaho?

     MGA POSIBLENG SAGOT:

1) Mabagal na internet.

         Hindi lang ito ang pangunahing problema sa isang kompanya, sa buong bansa na rin. Mapapamura ka na lang dahil sa bagal ng internet niyo. Yung tipong mas mabilis pa ang chismis ng mga chismosa sa inyo kaysa mag-load ang Google.

         (Pero sa tingin ko, mas mabilis talaga ang chismis kaysa sa delivery ng KFC.)

         Ito yung mga panahon na sasabihin mong mas mabilis pa ang internet niyo sa bahay kaysa sa opisina niyo. Paano ba naman kasi, hindi babagal ang internet niyo kung hindi lang nanonood sa Youtube yung katrabaho mo. #CertifiedKups

         "WOW BAGAL NG NET. SINO BA NANONOOD DYAN?!"

           Tas kunwari wala siyang narinig. Dapat sinisilaban ang mga ganyan.

2) Ghost employees are real.

         May mga taong hindi naniniwala sa mga multo, pero ang hindi nila alam, meron talagang multo. At iyon ang kasama nila sa trabaho.

         Define ghost employee. Sila yung mga empleyado na halos hindi mo maramdaman ang presensya. Sila yung mga empleyadong hindi mo mararamdamang pumasok unless magparamdam sayo na nandyan pala sila. Sila yung mga empleyadong nandyan pero ikaw lang talaga ang nagtatrabaho. Nako, dito sa amin, may kilala akong ganyan. Dalawa sila. Yung isa, nasibak na dahil natutulog sa oras ng trabaho. Itong isa naman, hindi siya masibak-sibak dahil masipag naman daw. Masipag mag-plantsa ng buhok. Sarap ding plantsahin.

         Higit sa lahat, sila yung mga ligaw na kaluluwang sumusweldo kahit naliligaw lang sila sa opisina niyo. Tigas! Naligaw lang, kumikita na! 

        Hindi na uso ngayon ang pagiging hotdog (bibo). Mag-multo ka lang, may kita ka pa.

3) May martial law sa inyo.

        On Sept. 21, 1972, the late Ferdinand Marcos declared martial law in the Philippines. It was lifted on Jan. 17, 1981, but we were under the Marcos regime for more than 20 years. Some people call these years as the "Dark Days of Philippine History" while others don't. Marcos still has supporters up to this day now that the Supreme Court favored to bury his body in the Libingan ng mga Bayani.

        Enough history! Akala mo hindi ka na nabuhay noong panahon ng martial law. Well, dahil sa boss niyo, masasabi mo na history repeats itself nga. Paano ba naman kasi, hindi ka pinapayagang mag-leave, dapat ka lang tumakas. "Strict parents create sneaky kids."

        Hirap na hirap na kayo sa trabaho at sunod-sunod na kayong nagkakasakit pero parang wala siyang pakialam sa inyo. Pumasok kayong lahat nang may sakit at magpakamatay sa trabaho, Only then will your boss realize that he should have allowed you to take a leave of absence. 

      MAG-RESIGN KA NA! OR GUMAWA KAYO NG PEOPLE POWER REVOLUTION SA OPISINA. OUST BOSS! Tapos dapat wala kayong Korte Suprema kung dapat ba siyang ilibing sa Libingan ng mga Bayani, 'cause he ain't. 

4) Ang daming pinapagawa wala namang increase.

    Too much workload, but is the pay enough? Eh para sa mga passionate sa kanilang trabaho, okay lang naman daw ito as long as they love their job. 

     Sa mga rebellious employees, ipaglalaban ito. Hello, boss, dami mo pinapagawa, may increase ba ko? Kaya mo bang sabihin yan? Syempre hindi, unless you are a rebel. Iska. Isko. 

    Pustahan may mga kompanya na may mga empleyado na "Allied Powers" laban kay boss na "Axis Powers". Yung parang Katipunero na nagpupunit ng kontrata este cedula. "BOSS! AALIS NA KO PUNYETANG BUHAY 'TO! PARA SAAN PA ANG LEAVE?! YOU WANT ME TO LEAVE FOREVER?!" 

5) Walang motivation.

     Ah, the saddest part of life. Ang mahirap sa trabaho yung wala kang nakikitang motivation. Pumapasok ka araw-araw tapos araw-araw mo ring nare-realize na you're doing the same shit every day. Yun at yun lang ginagawa mo, there's no growth. Single ka na nga, pinagpapalit pa kayo ng mukha ng computer mo. In short, wala kang social life. WALA KA NA NGANG LIFE, WALA KA PANG TIME PARA MAKIPAG-SOCIALIZE.

     Maybe it's time to move on. Oras na para mag-aklas kayo ng mga kasama mo. Gumawa na kayo ng inisyal na plano paano papabagsakin ang nakaupo sa trono. Pasado alas dose ng gabi, punitin ang mga kontrata. Sabay sigaw ng "Kalayaan!"

    De joke lang. Asa namang gagawin mo yun, diba? 

 QUESTION ANSWERED! 

         

On Halloween: Bakit ka ba natatakot?

Ayan, uso na naman mukha mo next week. So, bakit ka pa natatakot kung nakikita mo naman ang sarili mo araw-araw sa salamin? HAHAHA! Joke! Pero bakit nga ba kasi tayo natatakot? Natatakot tayo pero bumibili tayo ng mga nakakatakot na maskara. No need to mention yung bagong horror mask ni U.S. Pres. Barack Obama at Tatay Digong.

Natatakot tayo pero nanonood pa rin tayo ng horror movies. Natatakot pa rin tayo kahit alam nating walang sasalo 'tin. Woo emote!

So bakit ka nga ba natatakot?

MGA POSIBLENG SAGOT:

a) Mahilig ka manood ng horror movies

Malamang! Dyan nagsisimula ang takot. Kapag ikaw ay mahilig manood ng horror movies tapos magsisisi sa bandang huli, malamang kasalanan mo yon. Alam mo namang matatakutin ka, pero nanonood ka pa rin. Bakit ka pa ba kasi nanonood ng horror movies kung nakikita mo naman ang mukha mo araw-araw? Alam mo, kung manonood ka ng horror, wag yung pure, dapat comedy-horror, para at least balansyado yung takot at comedy.

Sama mo na rin pala rito yung mga tarantado mong kapatid na kapag kasama mong manood eh pagti-tripan ka pa at papatayan ka ng ilaw bigla. Wag ka lilingon, nako bahala ka. Mga duwag din yon, kala mo lang.

b) Suki ka ng horror booths.

Hay nako. Yung magba-barkada na ang tatapang magsipasok sa mga horror booth kala mo kung sinong mga atapang-atao. Sila yung mga naka-tren tren putput kung pumasok sa loob, tapos mandirigma na paglabas. Pustahan may mga naihi pa diyan. Ang malala diyan, may sisihan pa yan paglabas! Magtuturuan na kasalanan ng bibeng leader kaya pumasok sa loob, samantalang lahat naman sumama. Pero siyempre, dyan makikita ang pagiging matatag niyong magkakaibigan, kung sino ang tatagal sa mga ganyang sitwasyon. Kapag may zombie apocalypse, yung tropa niyo na lang na yon ang matitira. Kapag mahina ka at bumitaw sa tren tren putput niyo, you're dead. Isa ka na sa mga zombie sa Train to Busan.

Natatandaan ko pa tuloy noong pumasok kami sa horror booth namin sa school dati. High school pa ako noon, tapos yung mga nananakot yung mga tindero sa canteen. In fairness, ang galing nila, pang-Oscars. Doon pa lang, takot na takot na ako, kaya yun, naiwan ko yung kaliwang sapatos ko sa loob paglabas namin. Wala akong kwenta kasama noon, kasi nakapikit lang ako the whole time na nasa loob kami ng horror booth.

Nagkasala pa ako sa kaklase ko kasi napunitan ko pa siya ng damit dahil sa tren tren putput naming style para di magkahiwa-hiwalay. Instant busabos tuloy siya.

Gusto pa ng mga tao na nag-a-assist sa mga pumapasok na ako raw kumuha nung sapatos ko sa loob. Waw, ano po purpose niyo rito?

c) Yung barkada mong hayop na walang ibang ginawa kundi manakot.

Di talaga mawawala sa mga barkada ang mga loko-loko. Yung mga effort mag-costume pa talaga para lang makapanakot. Nagbibihis pa ng ala-Sadako, ala-Valak at ala-Mahal. Pero sadyang may mga kaibigan talaga tayong hindi natin maintindihan bakit yung mukha niya araw-araw Halloween.

Syempre, maliban sa pag-e-effort sa pagko-costume, may mga barkada rin na nagse-send ng mga photos ng mga kinatatakutan nating horror personalities--gaya nila Shomba, Sadako, Valak, at yung babae dun sa Shutter na di ka pinatulog. Lecheng yon. May mga kaibigan akong ganyan eh, sakto alas dose ng hatinggabi magse-send ng mga pictures, tapos sila din takot. Wag ngang plastik, friends.

Wag rin pala nating kakalimutan yung mga websites na kala mo hindi naman nakakatakot pero pagbukas mo, que horror pala. Nabiktima na ko ng dyan, hayok ako sa laro dati eh. Binigyan ako ng link ng classmate ko, akala ko game site, yun pala babaeng duguan yung lumabas pag-load nung page. May sounds pa! Punyeta.

Isama na rin natin dito yung mga lecheng social media accounts na gumagawa ng mga horror memes at horror chain messages na masarap ipa-hack sa mga Instik. Yung mas gugustuhin mong magde-activate ng Facebook at Twitter from Oct. 31-Nov. 2.

d) Feeling mo may something lagi sa dilim.

Feeling mo may something lagi sa dilim? Di ba ikaw lang yon dahil hindi ka rin makita? Tapos uso pa dyan yung papatayin ang ilaw tapos magtututok ng flashlight sa ilalim ng baba sabay tingin sa salamin. O diba, ikaw lang talaga yon? Pero sadyang nakakatakot talaga ang dilim kasi yan ang main setting ng mga horror films. Pero may tanong ako dyan. Bakit gusto nating natutulog kapag nakapatay ang ilaw pero takot tayo sa dilim? Papatayin ang switch sabay taklob sa kumot. Sabi ng karamihan, nakakasilaw daw ang ilaw kaya pinapatay. Pero yung iba na matataba ang utak, kapag pinatay ang ilaw baka raw may makitang patay. Awooooo~ Tingin ka sa likod mo.

e) Dahil minsan ka nang nagmahal at ika'y nasaktan.

Eto para sa mga humuhugot dyan. Kaya natatakot ang karamihan dahil nasaktan sila, iniwan at hindi nabigyan ng pangalawang pagkakataon. Sila yung mga suki ng Betsin Artparasites, mga tumatangkilik ng mga libro ni Juan Miguel Severo at yung ibang dinadaan sa Wattpad ang pag-e-emote.

Sila rin yung mga nagmahal, nasaktan, nag-selfie. Naalala ko tuloy yung mga kumakalat na pictures sa FB yung mga kabataan ngayon na nagse-selfie habang umiiyak kaya naba-bash. Nako, kayong mga bata, itigil niyo yan kung ayaw niyong magalit si Tatay Digong! Hina-hunting pa naman niya ngayon ang mga durugista at adik..kasama na dyan yung mga adik sa pag-ibig. Aral muna bago landi!

Pero para sa mga bata, alam niyo, dapat kayong matakot sa mga nanay niyo kapag inuuna ang lovelife! Darating yan sa tamang panahon at sa tamang edad! Tigil niyo yan ah. Matakot kayo sa sinturon, sa tsinelas, sa walis at sa mga lumilipad na garapon. Okay ba tayo dyan mga tsong?

QUESTION ANSWERED! 

Independence Day Special: Bakit ka nag-iisa?

     Ngayong Araw ng Kalayaan, ginugunita natin ang ika-118th na taon ng pagkakalaya ng ating bansa mula sa mga mananakop. Pero ngayong araw ding ito, eh marami na rin ang gustong lumaya sa kanilang mga problema at sa mga toxic na tao sa kani-kanilang mga buhay. Ikaw, kanino mo gustong lumaya, sa jowa mo o sa kahayupan ng China?

     June 12, 1898, Independence Day. Ngayon iwinagayway ni former Pres. Emilio Aguinaldo ang watawat ng Pilipinas sa Kawit, Cavite. Ibig sabihin nito, kaya na nating tumayo bilang isang bansa at hindi na tayo magpapa-api sa mga manankop. Eh bakit naman hanggang ngayon parang wala pa rin tayong laya sa mga bansang inaabuso tayo? (Ikaw nga eh, hindi ka pa rin lumalaya sa abusado mong jowa eh. Wag ka nga!)

     Sorry, history bigla. HAHAHA! Kailangan naman natin ng konting kasaysayan kasi may mga tao pa rin na hindi alam kung kailan ang Independence Day. Noong first year ako, nagtatanungan kaming magkakaklase para sa History Exam namin. Ako yung taga-tanong tapos ang tanong ko, kailan ang Araw ng Kalayaan. Aba'y ang sagot sa akin ng seryoso ha, JUNE 5. :(

     Anyway, maliban sa paggunita ng araw ng kasarinlan, ginugunita rin ng karamihan sa atin ang kanilang pag-iisa, o literal na independent.

     Kaya ang tanong, bakit ka nag-iisa?

MGA POSIBLENG SAGOT:

1) Choosy ka.

     Wag ka magreklamo kung bakit ka nag-iisa kung ikaw naman ang dahilan nito. Napaka-choosy mo kasi, parang ako. Kaya wag sana akong tularan. Hindi naman ako umaangal dito, pero hey, okay lang sa akin dahil konsimisyon lang ang mag-boypren. Career first! Ayon sa aking mga nabasa, you should fling to find someone. Teh, I don't know how to fling and I maintain a suplada image for professionalism. Eh ikaw, ewan ko sa'yo. Baka naman kasi ang hanap mo eh, matangkad na maputi na gwapo na matalino at loyal. Gawa lang yun ng imagination mo at pawang surreal lang. Kapag mga ganyan pa naman eh ang napupunta sa mga kagaya mo eh yung kasalungat, short dark, and never mind.

2) Di pa siya dumadating kasi torpe siya.

     I'll leave this answer to the hopeless romantic gentlemen.

3) Sanay ka na maging independent.

     Dahil matagal kang single, sanay ka na sa bawat gulong ng buhay; whether it's a tire of a truck, car, tricycle, bisikleta o pison pa man. Nakikipaghabulan ka sa jeep, nakikipagsiksikan sa kasama ang mandirigma sa tren, at hindi nagpapalibre. Kumbaga, na-enjoy mo ang pagiging single kaya hayahay ang buhay. Hindi ka pa nag-iisip kung niloloko ka lang ba o tanga ka lang talaga. Hindi mo rin iniiyakan ang mga walang kwentang tao. Kaya, good job kung ganon. You don't feel bad or regret being single or reject guys. Apir tayo!

     Gayahin mo lang ang manok na ito: 

    

     

4) Wala kang kasama sa galaan.

     Today is a holiday! Syempre gagala kayo ng tropa niyo. Unfortunately, nakarating ka na meeting place/rendezvous point niyo, pero last minute saka nag-backout ang lahat. Langyang buhay to. Magpaka-YOLO ka muna. You Only Laboy Once (Isang beses ka lang lalaboy mag-isa.) Iniba ko lang konti yung interpretation. Hahaha! Bastos yang tropa mo, pero mahal ka nila. It will keep your friendship stronger! In return, ikaw naman ang biglaang magbackout sa susunod niyong gala.

     Believe me, masaya rin gumala mag-isa, kumain mag-isa, mag-shopping mag-isa at mag-commute mag-isa. Ang barkada time na nauwi sa me time. Unexpected di ba? Mapapamura ka na lang.

 5) May 'ghost' employee sa inyo.

      In our journalism classes, we were taught that the conclusion in the article should always be related to the lead. So, kaya ka nag-iisa, dahil wala kang social life. Bakit? Kasalanan yun ng ghost employee na kasama mo sa trabaho.

      Ayon sa Reader's Digest, out of the 200 people you meet everyday, two of them are ghosts. Sa kasamaang palad, yung isa dun, katrabaho mo pa. Yung empleyado na dadating tapos di mo naman ramdam yung trabaho. Worst case scenario, dalawa kayong naka-duty pero ikaw lang talaga mag-isa. Para siyang si John sa Justice League. Or para siyang si Harry Potter na nakasuot ng invisibility cloak. Or si Annabeth Chase na nakasuot ng invisibility cap.

     Kumbaga siya ay isang regular na multo lang, pero ikaw nagiging diablo. Pano ba namang hindi, halos magkapalit na kayo ng mukha ng computer mo tapos maririnig mo ang hilik niyang mahimbing at lalim ng tulog. Punyeta lang.

Ito lang ang masasabi ko: 

    "Sleeping on duty? That's disgraceful. They should fire that fellow."

-Mrs. Eberhardt, Hoot by Carl Hiaasen :)

     QUESTION ANSWERED!